चालत असताना हळुवार,
गवतावरून हिरव्यागार
उडतात ना वाऱ्यावर त्या
व्वा गं तुझ्या बटा ||
चालताना रस्त्यानं पटापटा
वाजवत सँडल खटाखटा
फिरवीत डोळे वटावटा
डूलतात ना वाऱ्यावर त्या
व्वा गं तुझ्या बटा ||
करुनी जीवाचा आटापिटा
घालूनी वेणी पटापटा
तरीही राहतातच न वर त्या
व्वा गं तुझ्या बटा ||
वर्गात करतात शिक्षक थट्टा
मुलं तर करतात सारखीच चेष्टा
दाखवीत सँडल माझा बाटा
सावरत सावरतच् .....
व्वा गं तुझ्या बटा ||
एकानं केली भलतीच चेष्टा
काढूनि अधून - मधून वाटा
अरे 'ती' आली... तिला गाटा
करुनी हात वर तिला केला टाटा,
काढून सँडल पायातला बाटा
तिनं दिल्या ठेवून दोन सटासटा
सावरत सावरतच् .....
व्वा गं तुझ्या बटा ||
दुसऱ्या दिवशी .........
अरे पहा 'ती' आली रे
लपवित आपला चेहरा रे
नका करू कोणी रे टाटा
अरे पळा रे पटापटा
व्वा गं तुझ्या बटा ||
कविता लिहिलेली .....
तारीख: २२/०२/१९९९
स्थळ: शासकीय तंत्रनिकेतन वस्तीग्रह, कराड.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा